Ahmet’i Düşlerinde Sevindiren Kardan Adam Masalı
Soğuk diyarların birinde bacalar tütmeye başlamış. Yağmurlar yerleri ıslatmış ve kış henüz başlamış. Kış geldiğini gören Ahmet heyecanlanmaya başlamış. Her sabah erkenden kalkıp pencerenin önüne oturup dışarıyı seyre dalarmış. Aslında beklentisi bir an önce karın yağmasıymış.
Her sabah onun bu halini gören babası yüzünde bir tebessümle yanına oturmuş. Sohbet etmeye başlamışlar. Havaların biraz daha soğuması gerektiğinden bahsetmiş babası. Ahmet biraz sabırsız imiş bu konuda. Aslında yaşadıkları şehre pek kar da yağmazmış. Babası onun bu hayalini yıkmamak için bundan pek bahsetmemiş.
Ahmet aynı heyecanla her sabah pencerenin önüne oturmuş. Dışarıyı seyre dalmış. Hala yağmurlar yağıp yerleri ıslatıyormuş. Gökyüzüne bakmış, düşen yağmur damlaları ile derin bir hayale dalmış.
Gökyüzünde kar tanelerinin düşmeye başladığını görmüş. Büyük bir heyecanla paltosunu üzerine çekmiş. Beresini kafasına takmış ve eldivenlerini de ellerine geçirip çizmelerini giymiş. Sokağa doğru alabildiğince koşmaya başlamış. Karların arasına karışmış. Birden karşısında kar gibi bembeyaz tenli bir amcaya rastlamış.
“Gel bakalım evlat!” demiş amca.
Ahmet şaşırıp kalmış: “Sizi tanımıyorum.” diyebilmiş.
“Ben senin uzun zamandır beklediğin kişiyim.” demiş amca.
“Ama ben sizi beklemiyordum ki.” demiş Ahmet.
“O kadar da emin olma. Ben Kardan Adam. Hatırladın mı?”
“Kardan Adam mı?” diye sormuş Ahmet.
“Evet! Kardan Adam!”
Birlikte güzel bir vakit geçirmişler. Karların arasında geçen zamanın farkına dahi varmamışlar. Kardan Adam’la birlikte, kardan adam da yapmışlar. Ahmet yüzünü esir alan gülücüklere teslim olmuş. Vakit epeyce geç olmuş ve gitme vaktinin geldiğini söyleyip eve doğru yürümeye başlamış.
“Ne de güzel bir gündü.” diye söylenmeye başlamış.
Annesi, Ahmet’e seslenmiş:
“Ahmet! Oğlum uyan! Neden burada uyudun sen?”
Ahmet gözlerini açmış. Pencereden dışarı bakmış. Yağmurlar yağmaya devam ediyormuş. Gördüklerinin, daha doğrusu yaşadıklarının çok gerçekçi olduğunu fark etmiş. Yüzünde aynı tebessümün devam ettiğini fark etmiş. Kardan Adam kendisine misafir olmuştu düşler aleminde. Birlikte hoşça vakit geçirmişlerdi. Artık pencerenin önünde karın yağmasını beklemesine de gerek kalmamıştı. Çünkü Ahmet bu sayede emeline çoktan ulaşmıştı.
İlgili Kategorilerimiz Mutlaka İnceleyin:
