Aslan ile Kurbağaların Sonsuza Giden Dostluğu
Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde aslan ile kurbağa varmış. Aslan ormanda yaşayan ve çok sevilen biriymiş. Ancak içinde bitmek bilmeyen bir hüzün varmış. Etrafındaki o kadar kalabalığa rağmen kendisini her zaman yalnız hissedermiş. Zavallı aslan, içindeki derdini paylaşacak kimseyi bulamazmış.
Bir gün ormanda gezintiye çıkmış. Gezinti esnasında etrafını kolaçan eden aslan, gölün kenarında çırpınan kurbağaya rastlamış. Küçük kurbağa telaş içinde gölün içinden çıkmaya çalışan küçük arkadaşlarını kurtarmak için çırpınıp durur ve etrafından yardım istermiş. Kurbağanın çırpınışlarına kayıtsız kalamayan aslan soluğu kurbağanın yanında almış.
Sevgili kurbağa çırpınmaktan bitap düşmüş. Aslan kurbağanın yanına gidip: “Ne oldu, neden böyle çırpınıyorsun?” diye sormuş. Kurbağa ise önce aslandan ürkmüş ardından: “Küçük arkadaşlarım gölden çıkmak istiyorlar fakat çıkamıyorlar.” demiş. Aslan ise hemen göle girerek küçük kurbağalara ellerini uzatmış: “Bana güvenebilirsiniz.” demiş. Küçük kurbağalar onlara uzatılan el karşısında kayıtsız kalamamış ve aslanın ellerini tutmuşlar. Oldukça yorgun görünen kurbağalar karaya çıkarak derin bir oh çekmiş. Kurbağalar aslana teşekkür ederek evlerine doğru yola çıkmışlar.
Aslan yaptığı iyilik karşısında kendisini daha iyi hissetmeye başlamış. Etrafındaki arkadaşlarına kurbağaların ne kadar çaresiz kaldığını ve bu durum karşısında ne kadar üzüldüğünü anlatmış. Ancak aslanın arkadaşları aslanı dinlemeden kendi aralarında eğlenmeye başlamışlar. Gösterilen bu tutum karşısında iyice üzülen aslan köşesine çekilerek düşünmeye başlamış. Düşünceleri düşüncelerini kovalarken bir de bakmış kurbağa sesleri aslanın bulunduğu alana doğru gelmeye başlamış.
Kurbağalar, aslanın yaptığı iyiliğe karşı kayıtsız kalamayarak aslanın yanına gelmiş. Aslanı üzgün gören kurbağalar ne olduğunu anlamaya çalışsalar da çözememişler. Aslana: “Ne oldu aslan? Neden üzülüyorsun?” diye sormuşlar. Aslan ise etrafında kimsenin kalmadığını, olan dostlarının ise ona yeteri kadar değer göstermediklerini söylemiş. Kurbağa ise aslana: “Merak etme aslan, sen bize iyilik ettin biz sonsuza dek senin en yakın arkadaşlarınız. Sen neye üzülürsen bize anlatabilirsin. Biz de seni her zaman dinler ve beraber aşacağımız sorunları beraber aşabiliriz.” demiş. Aslan gözleri yaşlı bir biçimde kurbağaya sarılarak: “Teşekkür ederim kurbağa artık sizler de benim en yakın arkadaşımsınız.” demiş.
İlgili Kategorilerimiz Mutlaka İnceleyin:
Eğitici ve Zeka Geliştirici Masallar
