Ayşe Piknikte Yepyeni Canlılarla Tanışıyor Masalı
Bir varmış bir yokmuş…Çok güzel bir bahar günü Ayşe, sabah kalktığında pırıl pırıl güneşi gördüğünde annesine piknik yapmak istediğini söylemiş. Pazar günü olduğu için babası evdeymiş. Hep birlikte eve çok yakın olan ormanlık alanda piknik yapmak üzere hazırlanmışlar. Ayşe bugünün, hayatının en güzel günlerinden biri olabileceğini düşünüyormuş. Hem babası ve annesiyle yakar top oynayacak, ip atlayacak hem de annesinin yaptığı güzel yiyeceklerden yiyecekmiş.
Piknik için uygun ve güzel bir yer bulduklarında, annesi sepetten sofra örtüsünü çıkarmış. Hep birlikte hazırladıkları yerleri örtünün üzerine koymuşlar. Güzelce karınlarını doyurmuşlar ve ailecek eğlenmeye başlamışlar. Oyun bittiğinde babasıyla birlikte yepyeni bitkileri keşfetmek için ormanda yürüyüşe çıkmışlar. Ayşe ormandaki ağaçları tanımayı çok istiyormuş.
Babası Ayşe’nin bu bilmediği bitki örtüsünü öğretmek adına, tüm bilgilerini uzun uzun anlatmış kızına. Ayşe gördüklerinden çok etkilenip bu yemyeşil örtünün güzelliğinden adeta büyülenmiş. Bitki örtüsünün oluşumuna dair bütün merak ettiklerini babasına sormuş. Uzun yürüyüşten sonra biraz dinlenmeye ihtiyaçları olduklarını düşünmüşler. Annesinin yanına heyecanlı heyecanlı gelen Ayşe, az önce gördüklerini anlatmaya başlamış.
O sırada yanlarına gelen bir tavşan, Ayşe’yi oldukça mutlu etmiş. Ayşe tavşanı sevmek istediğinden kucağına almış. Tavşan uysal uysal kucağında kıpırdarken, Ayşe doğal hayatın ne kadar güzel olduğunu yeniden tüm kalbinde ve zihninde hissetmiş. Sonra bugün yaşadıklarını ve gördüklerini günlüğüne ve okul defterine yazmaya karar vermiş.
Akşam eve gidince önce günlüğüne gördüğü bütün bitkileri ve bitkilerin üzerindeki hayvanları, küçük veya büyük böcekleri yazmış. Hepsinin doğada ne kadar önemli olduğunu, yazarken bir kez daha fark etmiş. Bu öğrendiği yepyeni bilgileri okul defterine de yazmış. Hepsinin ne kadar faydalı ve doğanın işleyişinde ne kadar etkin olduğunu, okuldaki arkadaşları ve öğretmeniyle paylaşmak istiyormuş.
Ertesi sabah okula gittiğinde ilk ders, öğretmen hafta sonu neler yaptıklarını sormuş. Sıra Ayşe’ye geldiğinde, ailecek yaptıkları piknikten bahsetme heyecanıyla söze başlamış. Önce ailesiyle birlikte ne kadar eğlendiklerini anlatmış. Sonra da babasıyla yaptıkları yürüyüşü anlatmaktan geri durmamış. Öğretmen çevresinde gördüklerini anlatmasını istediğinde, gördüğü ulu çınar ağaçlarından, meşe palamutlarından bahsetmiş.
Sonra yanına gelen tavşandan ve onu kıvırcıkla beslemesini tatlı tatlı anlatmış. Gördüğü en dikkat çekici canlıların küçük böcekler olduğunu söylemeyi unutmamış. Öğretmen Ayşe’nin böyle güzel ve verimli bir gün geçirmesinden çok mutlu olmuş. Sonra canlıların yaşam ve besin zincirinden örnekler vermiş. Ayşe’nin gördüğü canlıların ortak bir yaşam sürdüğü yerlerden birinin orman olduğunu vurgulamış.
Ormanların nefes alan yerler olduğunu söylediğinde, tüm öğrenciler bundan çok etkilenmiş. İnsanların aldıkları en ufak hasarla canları nasıl yanıyorsa, ormandaki ağaçların da aynı şekilde canları yanarmış. Bu nedenle ormanları korumak ve onlara zarar vermemek hem insanlık hem vatandaşlık göreviymiş. Ayşe son olarak piknikten sonra çöplerini toplayıp en yakın çöp kutusuna attıklarını söylediğinde, sınıftan alkış almış.
İlgili Kategorilerimiz Mutlaka İnceleyin:
