Beyaz Fare Gezmede Masalı

Büyük sevimli ve rengârenk ağaçlarla ve çiçeklerle çevrili olan tatlı bir orman vardı. Bu ormanda büyük bir ağacın kovuğunda yaşayan minik bir fare ailesi vardır. Fare ailesinin Beyaz isminde sevimli mi sevimli bir yavrusu vardı. Bir gün annesi Beyaz’a ‘’Kurbağa dostlarımız yarın bizi çaya davet ettiler’’ der Kurbağa ailesi, Fare ailesini gölde ki Nilüfer çiçeklerinin en büyük yaprağında misafir edeceklerdi. Beyaz bunu öğrenince sevincinden havalara uçar. Ertesi gün Fare ailesi büyük bir kayığa binerler. Böylece Beyaz’ın göl üstündeki ilk gezisi başlar. Babası kürek çekerken Beyaz da heyecanla etrafı seyreder, biraz sonra Nilüferlere yaklaşırlar.

Beyaz çok mutluymuş. Kurbağa ailesi en büyük Nilüfer yaprağında Fare ailesinin gelişini seyrederler. Farelerin kayığı yaprağa iyice yaklaşır, Beyaz heyecandan yerinde duramayarak hop diye yaprağa atlayıverir. Az kalsın göle düşüyordu, hemen toparlanıp ceviz kabuğundan yapılmış en baştaki koltuğa oturdu.’’ oh ne kadarda rahatmış ‘’diyerek sallanmaya başlar. Kurbağa ailesi ile yaprağı henüz yanaşan kayıkta ki anne ve babası şaşkın şaşkın Beyaz’a bakıyorlardı. Tam o sırada Beyaz pat diye  göle düşüverir. Kurbağalar hemen atlayıp beyazı kurtarır. Beyaz’ın anne ve babası da kayıktan indikten sonra iki aile birlikte oturup sohbet etmeye başlar. Anne Kurbağa misafirlere fındık ikram eder. Beyaz güzel bir yaprak tabaktaki ikram edilen fındıkları görünce kendini tutamaz’’ fındığa bayılırım’’ diye bağırır.

Sonra da herkesten önce atılıp çatır çatır fındıklar yemeye başlar. Beyaz’ın bu davranışı hem ailesini hem de ev sahiplerini rahatsız eder. Biraz daha oturduktan sonra Fare ailesi kurbağalara teşekkür ederek, kayıklarına biner. Yavaş yavaş evlerine doğru giderken, anne fare de baba fare de tek kelime konuşmazlar evlerine vardıklarında Beyaz dayanamamış annesine merakla anneciğim bir şeye mi üzüldünüz diye sorar. Sonra annesi Beyaz’ın minik başını okşar,’’ evet yavrum bugün gezmede yaptıkların sana hiç yakışmadı der. Beyaz dudaklarını büzerek’’ ne yaptım ki ben’’ der

Annesi Beyaz’a şunları söyler’’ Nilüfer e vardığımızda bizim kayıktan inmemizi beklemeden, üstelik kurbağalarla da selamlaşmadan gidip başköşeye oturdun. İkram edilen fındıkları yemeye de herkesten önce  başladın. Bizi çok üzdü bu davranışların hep başkalarına özellikle de büyüklerine öncelik vermelisin. Beyazım benim.’’

Beyaz hatasını anlayınca, çok üzülür ve çok utanır. Gözleri dolu dolu ‘’özür dilerim anneciğim, bilmiyordum’’ der. Anne ile yavrunun konuşmalarını uzaktan dinleyen baba fare, Beyaz’ın üzülmesine dayanamamış ’’gelin bakalım size bir şarkı öğreteyim’’ diyerek şu şarkıyı söylemeye başlar. ’Başkasına öncelik vermelisin, mutluluğu böyle de tatmalısın. Görgülü olanlar hep böyle yapar, çevrelerine hep neşe saçar.’’ Beyaz babasının şarkısını çok sevmiş ailece bu şarkıyı söyler olmuşlar. Beyaz o gün bu şarkıyla öğrendiklerini hiç unutmamış.

Siz değerli okurlarımızın yorumlarını bekliyoruz lütfen yorum yapmayı unutmayınız

Daha fazla masal okumak isterseniz Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.