Bulut Küstü Masalı

 Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde topraklarına hiç yağmur yağmayan bir köy varmış. Köye en son ne zaman yağmur yağdığını kimse hatırlamıyormuş. Yağmur yağmayınca topraklar yeşermiyor, güzel nimetlerinden kimseye vermiyormuş. Köylüler bütün gün bu konuyu düşünüyor yağmuru nasıl getireceklerini araştırıyorlarmış.

Her gün toplanıp yağmur duası ediyorlarmış. Ancak ne kadar dua etseler de ne kadar bekleseler de yağmur bir türlü yağmıyormuş .Gökyüzü her zaman masmavi oluyor, tek bir bulut bile gözükmüyormuş.

Bir gün köye bir yabancı gelmiş. Bu yabancı sık sık seyahat eder ve farklı diyarlarda gezermiş. Gittiği her yerde bir süre konaklar ve oradaki insanlarla tanışırmış. Bu gezgin birkaç gün bu köyde konakladıktan sonra köy halkı ona durumu anlatmış. Sen çok görmüş geçirmiş bir kişisin pek çok diyar gezmişsin ve pek çok bölge görmüşsün. Belki sen bize bir akıl verebilirsin demişler. Ne yapabiliriz bulutu köyümüze getirmek için?

 Yabancı biraz düşünmüş ve demiş ki:

– Ben buraya gelmeden evvel pek çok köye gittim. Sizin komşu köyleriniz de bile bulut eksik olmuyor, gün aşırı yağmur yağıyor. Bulutlar size küsmüş olmasın?

Köy halkı şaşırmış, bulut hiç küser mi? Hem neden bulutlar bizim köyümüze küssün ki demişler.

“Orasını da düşünüp siz bulmalısınız” demiş yabancı ve eşyalarına toplayıp yoluna devam etmiş.

Bu olayı düşünen ve köyün en yaşlı kadını olan Hatice ana bir şeyi fark etmiş.

Eskiden köylerine bol bol yağmur yağarmış, toprak hep nemli olur ve köy halkına leziz yiyecekler verirmiş. Ancak köy halkı bu yiyeceklere hor davranır, israf eder ve yiyecekleri hep çöpe atarmış.

Hatice ana köylüyü toplamış ve fark ettiği bu durumu onlarla paylaşmış. Doğa ana naif ve hassastır demiş. Bu sebeple önce buluttan sonra da topraktan özür dileyeceğiz. Bundan sonra da asla yiyecekleri israf etmeyeceğiz demiş. Böylece doğa ana bizi affedebilir ve bizi eski bereketli günlerimize götürebilir.

Köylü yağmurdan ve topraktan özür dilemiş ve geçmişte yaptıklarından çok pişman olmuş.

Ertesi sabah köylü camı tıklatan yağmur damlalarının sesine uyanmış. Yağmuru gören tüm köy halkı dışarı koşmuş. Yağmurun altında sırılsıklam olmuşlar. Bol bol dans etmişler ve her bir yağmur damlası için bulutlara teşekkür etmişler. Hayatlarının sonuna kadar da bir daha hiçbir yiyeceği israf etmemişler. Bolluk ve bereket içinde yaşamlarını sürdürmüşler.

Daha fazla masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.