Cadı ve Melek Masalı
Bir zamanlar bir cadının dünyaya hükmettiği bir zaman dilimi varmış. Bu zaman dilimi, tüm dünyanın karanlığa mahkum edildiği kara bir zamanmış. İnsanlar, uzun yıllar boyunca güneş yüzü görememiş ve aydınlığa bir türlü çıkamamışlar. Bu konuda kendilerini çaresiz ve tükenmiş bir halde bulmuşlar.
Cadı, tüm insanları kendi emrine bağlamış ve bu yönüyle onlara her istediği kolay bir şekilde yaptırıyormuş. İnsanlar, tıpkı bir köle misali deliler gibi çalışıyormuş. Çalışmaları karşılığında ise sadece karınları doyuyormuş. Bunun dışında herhangi bir şeye sahip olmalarına müsaade edilmiyormuş. Kazancın büyük kısmı cadının himayesine giriyormuş.
Dinlenmeye dahi fırsat bulamayan insanlar, bir gün kendi aralarında sessizce konuşuyorlarmış. Kimsenin duyamayacağı şekilde bir çözüm yolu arıyorlarmış. Kendi güçleri, bu durumu sonlandırmaya yetmiyormuş. Bu cadının yaptığı kötülükleri ancak ona denk gelecek bir iyilik sonlandırabilirmiş. Kötülüğe karşı iyilik bir noktada savaşırlarsa güneş doğarmış.
İnsanlara bir zamanlar müjdelenen bir melek varmış. Ancak bu melek yeryüzüne inerse bu karanlık çağ son bulacakmış. İnsanlar, düşünmeye başlamışlar. Gece gündüz dualar etmişler. Yalvarmışlar ve yakarmışlar.
Bir gün, gökyüzünde bir nur parıldamış. Karanlık bir noktada aydınlanmış. Bu ana tanıklık eden hiç kimse parıldayan ışıktan dolayı gözlerini açamamış. Gökyüzünden yer yüzüne bir nur inmeye başlamış. Bu nur yaklaştıkça yer yüzünde şiddetli bir sarsıntı hissedilmiş ve melek yer yüzüne ayak basmış.
İnsanlar gördüklerine inanamamışlar. İçlerinde umut tohumları yeşermiş. Bekledikleri bu ana tanıklık etmişler. Melek, herkese iyilikler yapmaya başlamış. Dokunmadığı hiç kimse kalmamış. İyilik, kuşatmaya başlamış dört bir yanı. Melek yer yüzüne indiği sırada cadının tahtı sallanmış ve dünyaya hükmettiği şato yerle bir olmuş. Yapmış olduğu tüm kötülüklerle beraber başına yıkılmış.
Uzun bir süre sonra dünyaya güneş doğmuş ve aydınlık kuşatmış dört bir yanı. Çiçekler açmaya ve böcekler ötmeye başlamış. Kötülük bir anda yok olup gitmiş. İyilik, tüm insanların kalplerine yerleşmiş kalmış. Melek, görevini tamamlayıp ait olduğu yere dönmüş ve bu yörelere bir daha herhangi bir kötülük uğramamış. Bu yörenin insanları sonsuza kadar huzur ve mutluluk içinde bir arada yaşar olmuş.
İlgili Kategorilerimiz Mutlaka İnceleyin:
