Çekirgenin Aşkı Hikayesi

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde uzak diyarlarda bir minik bahçe varmış. Bahçenin sahibi Mina çiçekleri çok severmiş. Bu sebeple ise her ilk baharda bahçeye çiçek tohumları saçar ve onları büyük bir sabırla sular büyümesini beklermiş.

Birbirinden farklı çiçekler ile donattığı bahçesi onun için büyük bir neşe kaynağıymış. Her sabah uyandığında kahvaltı öncesinde çiçeklerinin yanına gider ve onlara güzel sözler söyler, onları sular ve öylelikle kahvaltısının başına geçermiş.

Günlerden bir gün bu bahçenin yer aldığı kasabayı çekirgelerin istila ettiğini duymuş. Çiçekleri için çok endişelenen Mina ne yapacağını bilemez halde etrafına bakınıp duruyormuş. En sonunda korktuğu başına gelmiş ve çekirgeler bahçeyi istila etmiş.

Her bir çiçek korkudan titriyor ve adeta Mina’nın gözlerinin içine bakıyorlarmış. Çekirgelerden biri bahçede bulunan beyazlı mavili bir güle âşık olmuş. Tüm arkadaşlarını uyararak o ortamı terk etmeleri gerektiğini söylemiş.

Çekirgeler arkadaşını dinleyerek bölgeyi terk etmiş. Âşık olduğu gül ise korkudan titremeye devam ediyormuş. Çekirge gülün yanına giderek ona zarar vermeyeceğini söylese de gül buna inanmamış.

Mina çekirgelerin bölgeden ayrıldığını gördüğü an koşarak dışarı çıkmış ve orada kalan çekirgeyi de kovalamaya başlamış. Çekirge canını korumak için ondan kaçsa da bir köşeye saklanarak gülü izlemeye devam etmiş.

Korkudan titreyen çiçekleri tek tek sakinleştiren Mina onların beslenebilmesi için çeşitli karışımlar yaparak topraklarına boşaltmış. Fakat mavi gülde bir değişiklik sezmiş. Çok yorgun görünüyormuş mavi gül. Oysa bahçedeki en ihtişamlı en dikkat çeken ve en neşeli çiçekmiş o.

Nasıl da korkmuş garibim çekirgeleri görünce. Onunla ayrıca ilgilenmiş Mina. Daha özel karışımlar vermiş onun yaşaması için. Çekirge ise günlerdir saklandığı köşede onu izliyormuş. Onun bu halini gördükçe çok üzülüyor ve kendisi de gücünü kaybediyormuş.

Mina içeriye girdiği anda çekirge dayanamayarak gülün yanına gitmiş. Neden böyle olduğunu sormak istemiş fakat gülün hiç konuşacak hali yokmuş. Boynunu büken gül çekirgeyi çok korkmuş. Hemen oradan ayrılarak bir ilaç bulmak için yola çıkmış çekirge.

Tüm arkadaşlarına da haber göndermiş. Her biri bölgede yer alan ilaçları toplayarak arkadaşına götürmüş. Gül belki düzelir diye çekirge her sabah bu ilaçlardan ona vermeye başlamış. Ne yazık ki gül her geçen gün daha da kötü olmaya ve hatta yapraklarını dökmeye başlamış.

Çekirge ne yapacağını bilemez bir halde onu izliyor ve ilk aşkının yok olmasına gönlü dayanmıyor sürekli ağlıyormuş. O ağlarken gülünde gözlerinden birkaç damla göz yaşı akıvermiş. Çekirge şaşırmış. Gül ilk kez bir şeye tepki veriyormuş.

Çekirge bir anda ötmeye başlamış. Meğer gül oracıkta ölüvermiş. Ondan sonra ne zaman bir çekirge sevdiğini kaybetse adeta öterek ağlar ve sevdikleri için dua ederlermiş.