Çınar Ağacının Yalnızlığını Bitiren Çoban Masalı
İç Anadolu’nun bozkırlarının ortasında kocaman dalları sık yaprakları ile görenleri kendine hayran bırakan neredeyse yüzyıldır ayakta duran bir çınar ağacı varmış. Bu çınar ağacı oradan geçen yolcular için gölgesi ile dinlenecekleri bir alan oluşturuyormuş. Bozkırın ortasında olan koca çınar altında dinlenen kişileri çok mutlu ediyormuş. Ama koca çınarın hiç kimsenin bilmediği bir derdi varmış, çok yalnız hissediyormuş.
O kadar yalnızmış ki konuşacak kimsesi yokmuş. Bu yalnızlığının bitmesinden umudu kesmiş olan koca çınarın artık yaprakları solmaya başlamış. Yalnızlıktan ve üzüntüden artık o heybetli görüntüsü kaybolmaya başlayan koca çınarın altına bir gün koyun sürüsünü otlatan çoban gelmiş oturmuş. Koca çınarın kendisini anladığını bilmeden konuşmaya başlamış: “Ey koca çınar sen de ben gibi yalnız mı kaldın? Benim sevdiğim kızı başkasına verdiler benim derdimin çaresi yok. Ama ben senin derdine çare bulacağım. Senin yalnızlığına son vereceğim.” demiş.
Çobanın bu sözlerini duyan koca çınar kendi kendine gülmüş: “Yüzyılı geçti yalnızım, derdimin çaresi yok benim. Sen ne çare bulacaksın ki?” demiş kendi kendine. Bu sırada çobanın koyun sürüsünü alarak oradan uzaklaştığını görmüş. “Bak işte gidiyorsun, bir daha da gelmezsin buralara!” demiş çobanın arkasından bakarken.
Oysa çoban koca çınarı unutmamış onun yalnızlığına son vermek için oradan ayrılmış. Köyüne dönen çoban koyunları ahıra koyduktan sonra hemen bahçesine diktiği ağaçların yanına gitmiş. Bahçesine dikmiş olduğu ve artık bir fidan olan çınarı dikkatle yerinden almış. Hiç vakit kaybetmeden koca çınarın yanına gitmiş. Koca çınarın hemen yanına çınar fidanını dikmiş ve can suyunu da vermiş. Sonra koca çınarın onu duyduğunu bilmeden: “Bak işte sana can yoldaşı getirdim, bari sen yalnız kalma!” demiş.
Koca çınarın gözleri dolmuş. İlk kez kendini düşünen biri olmuş: “Sana nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum.” demiş. Bu sırada küçük çınar fidanı konuşmaya başlamış: “Merhaba koca çınar ben de senin gibi kocaman olacak mıyım?” demiş. Bu ses ve soru koca çınarı çok mutlu etmiş. Artık onun da bir arkadaşı varmış ve yalnız değilmiş. Kalan ömrü boyunca çobana dua etmeyi de ihmal etmemiş.
