İnsan Tanımak Zor Zanaat
Bu dünyada insanı tanımak kadar zor bir iş yoktur derdi dedem. Bu söylemi ise bana çok basit ve sıradan gelirdi çoğu zaman. Bir insanı tanımak o kadar da zor olmasa gerek diye düşünürdüm. Bu anlamda beni tatmin etmeyen bir şeyler vardı. Bunun üzerine soluğu dedemin yanı başında aldım.
Dedem boş durmayı pek sevmezdi ve bu yüzden sürekli bir şeylerle meşgul olurdu. Çok hareketli bir yapısı vardı. Toprakla uğraşmak ve bir şeyler yetiştirmekten büyük keyif alırdı. Yine bahçede bir şeylerle uğraşıyordu. Hemen yanına gittim.
“Kolay gelsin dedem.”
“Sağ ol evlat! Nasılsın bakalım?”
“Çok şükür, iyiyim dedem. Sen nasılsın?”
“Çok şükür evlat, ben de iyiyim. Söyle bakalım, hangi rüzgar attı seni buralara?”
“Hıımm… Şey…”
“Söyle evlat! Söyle!”
” İnsanları tanımanın zor iş olduğundan bahsedersin hep.”
“Evet!”
“Ben de tam tersi olduğunu düşünüyorum dede. O yüzden senin yanına geldim.”
“Şimdi anlaşıldı mesele. Dinle öyleyse. Bir gün bir adam Hz. Ömer (r.a.)’ın yanına geldi ve ‘Falan kimse çok dürüst birisidir.” dedi.
Hz. Ömer (r.a.) bunu duyduğu zaman bu kimseye, bahsettiği kimseyle yolculuk yapıp yapmadığını sordu. Adam o kişiyle yolculuk yapmadığını söyledi. Bu cevabı alan Hz. Ömer (r.a.), o kişi ile aralarında bir alışveriş yapılıp yapılmadığını sordu. Adam, yine yapmadığını söyledi. Yine aynı şekilde olumsuz bir cevap alan Hz. Ömer (r.a.), bu defa bu kişinin bahsettiği kişiye bir şey emanet edip etmediğini sordu. Adam yine hayır cevabını verdi. Bunu duyan Hz. Ömer (r.a.), bu durumda bu kişinin bahsettiği kişi hakkında bilgi sahibi olmadığını ve bu kişinin bahsettiği kişiyi tam olarak tanımadığını söyledi. Adam şaşırıp kaldı olduğu yerde. Hz. Ömer (r.a.) adama dönüp şu sözleri sarf etti: “Anladığım kadarıyla sen, bahsettiğin kişiyi sadece mescitte namaz kılarken görmüşsün.”
“Bak gördün mü, anlattığım bu örnekte olduğu gibi insanları tanımak basit bir iş değil. Bir insanı tanımak için onunla yolculuk yapmak, alışveriş yapmak ve o kimseye bir emanet teslim etmek gerekir. Diğer türlü bizim gördüğümüz kadarı ile bir insanı tanımış olmayız. Tanıdığımızı zannederiz.”
Dedemin anlattığı bu hikaye bana büyük ders verdi. Artık hiç kimseye önyargılı yaklaşmamaya karar verdim.
İlgili Kategorilerimiz Mutlaka İnceleyin:
