Karlar Kraliçesi ve Güneş Masalı
Dünya, güneş etrafında dönmeye ve mevsimler aralıksız bir şekilde değişmeye devam ediyormuş. Yağmurlar yağıyor, güneşler çıkıyor, karlar yere düşüyormuş. Dünya hiç beklenmedik bir dönemden geçiyormuş. Dondurucu soğuklar her yeri esareti altına almış. Kar yağışları aralıksız bir şekilde devam edip durmuş.
Karların arasından bir gün, Karlar Kraliçesi çıkıp gelmiş. O kadar güzelmiş ki Karlar Kraliçesi, onu gören herkes hayran hayran bakakalmış. Onun güzelliği, dondurucu soğukları dahi unutturmuş herkese. Onu gören herkesin içini tarifi imkânsız bir sıcaklık kuşatıyormuş. Fakat Karlar Kraliçesi’nin dikkatini ve ilgisini çeken olmamış henüz.
Karlar diyarında uzunca bir süre geçip gitmiş. Karlar Kraliçesi günlerden bir gün farklı diyarlara gezintiye çıkmış. Bulunduğu noktanın çok uzak bir bölgesinde baharı yaşayan bir diyara rastlamış. Fakat burada fazla kalamamış. Çünkü o diyarda kaldığı her süre zarfında erimeye devam etmiş.
Karlar Kraliçesi tekrar öz yurduna dönmeye başlamış. Karların içine bırakmış kendisini tüm bedeni ve benliğiyle. Tekrar eski haline dönmeye başlamış. Kimsenin ona bakmaya kıyamadığı gibi o da kendisine bakmaya kıyamamış.
Karlar Kraliçesi, yaptığı hareketin yanlış olduğu kanaatine varmış ve bir daha kendi yurdunu terk etmemeye karar vermiş. Fakat kendi içinde ciddi bir sorun yaşamaya başlamış. Günlerce gözüne uyku dahi girmemiş. Hangi yana dönse, baharın kokusu ve Güneş’in ısısı varmış baktığı her noktada.
Karlar Kraliçesi, farkında olmadan sevdalanmış Güneş’e. İmkânsız bir sevdanın koynuna düşmüş adeta. Bunun ölüm olduğunu çok iyi biliyormuş. Fakat sonunda ölüm de olsa tekrar koyulmuş bu yola. Yürümeye başlamış alabildiğince. Dur durak nedir hiç bilmemiş. Bir kez dahi olsa dönüp de arkasına bakmamış.
Karlar Kraliçesi, attığı her adımda baharın kokusunu almaya başlamış. Teninde hissetmiş Güneş’in ısısını. Her hissiyatında erimeye yüz tutmuş tüm bedeni. Eriyip de gidivermiş içi, dışı ve her yeri. Bu duruma hiç aldırış etmemiş Karlar Kraliçesi. Çünkü aşkın sevdiği kimsenin varlığında erimek olduğunu çok iyi anlamış. Eriyip durmuş Güneş’in varlığında ve yok olurken yeniden var olmuş aşkın koynunda.
İlgili Kategorilerimiz Mutlaka İnceleyin: