Kötü Kalpli Kurt ile İyi Kalpli Köpek Fabl
Ormanın birinde birbiri ile arkadaş olan bir kurt ile bir köpek varmış. Kurt, her daim bir kurnazlık peşinde koşarmış. Köpek ise sahibine karşı hep bir sadakat beslermiş. Kurt, arkadaşı köpeğe kendi meziyetlerinin doğru olduğunu anlatırmış. Ona her zaman karşısındaki kişiden daha kurnaz olmasını öğütlermiş. Köpek ise sadakatin her zaman kendisine fayda sağlayacağını izah edermiş.
Kurt ile köpek, sürekli ormanın içinde gezinip sohbet ederlermiş. Ormanın derinliklerinde ayak basmadıkları yer kalmamış. Ormanın her noktasını adeta karış karış biliyorlarmış. Gittikleri herhangi bir noktadan hiç zorlanmadan dönmek istedikleri noktaya kolay bir şekilde dönerlermiş.
Günlerden bir gün, kurt ile köpek yine ormanın derinliklerine doğru yolculuk etmeye başlamışlar. Alabildiğince yürüyüp uç noktalara kadar varmışlar. Ormanın kuytu köşelerinde bir yere varmışlar. Bir kulübeye rastlamışlar. Bu kulübede yaşayan bir kuzuya denk gelmişler. Kuzuyu gören kurt, ağzından akan salyalarını silmeye başlamış. Bunu gören köpek ona kızmış ama nafile. Kurt, köpeği dinlememiş.
Kurt ve köpek, kulübenin olduğu noktadan ayrılmışlar. Fakat kurt, belli ki bir kurnazlık peşindeymiş. Hemen başlamış kuzunun yürüdüğü yola tuzak kurmaya. Toprağı kazmış ve içine de bir kapan yerleştirmiş. Kazdığı yerin üzerini yeşil dallarla fark edilmeyecek şekilde kapatmış. Köpek ona kızmış ve bunu yapmamasını söylemiş. Kurt, bildiğini okumaya devam etmiş.
Bir köşeye gizlenip kuzunun gelmesini beklemiş kurt. Köpek ise oradan ayrılmış. Bu ana tanıklık etmek istememiş. Kurt, beklemekten yorulmuş. Karnı da acıkır gibi olmuş. Artık dayanamamış. Günlerce beklemiş. Kuzu oradan geçmez olmuş. Kurt çıkmış saklandığı yerden. Yürümeye başlamış. Önce sendeler gibi olmuş ve başı dönmüş. Yürümeye devam etmiş. Derken ayağının altında bir boşluk hissetmiş ve kendi kazdığı çukurun içine düşmüş. Ayağı kapanın arasına sıkışmış. Acılar içinde kıvranıp çığlık atmış.
Köpek, günlerdir haber alamadığı kurdu merak etmiş. Aslında o, kuzu için endişeleniyormuş. Daha fazla dayanamamış ve arkadaşına bakmaya gitmiş. Kulübeye yaklaştığında gördüklerine inanamamış. Kurt, kendi kazdığı kuyuya düşmüş. Hemen arkadaşını kurtarmış ve ona bakıp şöyle demiş: “Kötülük eden, kötülük bulur. Eden de kendine eder.” demiş. Kurt da artık hatasını anlamış ve iyi kalpli olmaya karar vermiş.
İlgili Kategorilerimiz Mutlaka İnceleyin:
