Meraklı Minnoş Tavşan Masalı

Bir varmış bir yokmuş Gökkuşağı Köyünde sevimli, neşeli bir Uzun Kulak Ailesi varmış. Bir de yaramaz, sevimli, kendine çok güvenen ufak bir Minnoş varmış.

Bir gün; bay bayan uzun kulak, tarlalarında topladıkları havuçları satmak için ve evin birkaç ihtiyacını almak için kasaba ya giderler ve kızları Minnoş a evden çıkmaması gerektiğini iki saat içinde döneceklerini söylemişler ve sıkı sıkı tembihlemişler. Anne babası çıkan minnoş,”

Dışarı çıkıp, biraz çiçek toplayayım. Annem gelince onlara sürpriz olsun” diyerek annesinin sözünü dinlemeden çıkmış çiçek toplamaya.

Derken rengârenk ormanın içine girmiş ve etrafa bakmaktan ne için dışarı çıktığını unutmuş ve epeyce evden uzaklaşmış olduğunu görünce birden panikleyivermiş. Ama eve eli boş gitmek istemiyormuş ve” biraz daha gidersem en güzel çiçekleri bulabilirim” diye düşünmüş.

Yine koşmuş şarkılar söylemiş ve kendini dağın zirvesinde bulmuş. Minnoşu gören kuşlar paniğe kapılmış ve çılgınlar gibi ötmeye başlamışlar çünkü minnoşun tehlike de olduğunu biliyorlarmış. Ama minnoş başına geleceklerden habersiz tırmanmaya devam ediyormuş.

Ne uçurum ne de tehlike Minnoş için önemli değilmiş. Sadece annesi için toplayacağı en güzel çiçeklerin hayalini kuruyordu. Ve uçurum kenarında çok güzel parlayan bir çiçek gördü. Sepetini kenara bırakıp çiçek için eğilmeye başladı bu hareketi çok tehlikeliydi.

Ha gayret biraz daha biraz daha elim yetişecek derken birden kaymış çalılıkların arasından ve eteği ağaca takıldığı için çok şanslıydı ve “imdat” diye bağırmaya başladı işte şimdi Minnoş çok korkuyordu. Çiçek umurunda değildi artık, sadece kurtulmak istiyordu.

Akşam evine balık götürmek için göle giden Ayı Bob şarkı söyleye söyleye ve elinde oltasıyla dağ eteğinden ormandaki evine gitmeye devam ediyordu. Birden imdat çığlıklarını duyan Bob birden panik oldu ve korkuya kapıldı. Acaba bu ses nerden geliyor.

Neler oluyor diye etrafına bakınmaya başladı. Ve gördükleri karşısında ne yapacağını bilemedi ve dağın zirvesinde ki minnoşu gördü ve hemen oltasıyla beraber minnoşa doğru koşmaya başladı.

“Minnoş korkma! Geliyorum, kurtaracağım seni” diyordu.

Ayı Bobi; herkese yardım eden, yardımsever bir ayıydı. Kimseyi kırmaz ve üzmezdi özellikle çocuklara karşı daha duyarlıydı ve köy halkı tarafında sevilen bir amcaydı. “Lütfen Bob Amca, beni kurtar korkuyorum” diyordu minnoş.

Ve zirveye yaklaşmıştı. Ama nasıl kurtaracağım diye kara kara düşünürken aklına oltası geldi. Ve hızlı bir şekilde oltayı savurarak Minnoşu kavramasını sağlamıştı oltayı sımsıkı sarmıştı ve Bob da tuttu.

“Sıkı dur minnoş, seni çekeceğim çok hareket etme.” Ve güçlü ve hızlı bir şekilde minnoş u yanına çekiverdi. Minnoş çok korkmuştu çiçekler falan umurunda değildi, çok pişmandı.

Annesinin babasının evde kalmalısın dışarı çıkmamalısın sözünü dinlemeyip çok uzaklara gittiği için pişmandı. Bob amca ya çok teşekkür etti.

Ve Bob Amca onu eve bıraktı olan biteni anne ve babasına anlattı onlarda merak içindeydiler. Minnoş onlardan da özür diledi. “Bir daha uzaklara ya da herhangi bir yere sizden habersiz gitmeyeceğim özür dilerim.” demiş.

Siz değerli okurlarımızın yorumlarını bekliyoruz lütfen yorum yapmayı unutmayınız 🙂
Daha fazla masal okumak isterseniz Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.