Orman Çocuğu Hikayesi

Günlerden bir gün yeşil bir vadinin içinde bir sürü hayvan yaşardı. Bu hayvanlar neşe içinde cıvıl cıvıl kuşların arasında yaşarlarken uzaklardan gelen hayvanlar telaşlı bir şekilde kaçınnn! Diye seslendiler. Ormana gelen avcılar hayvanları korkutmuşlardı. Bu avcılar sene de bir kez bu ormana gelip, avlanırlardı. Avcılar hayvanların arasından bir tane geyiği vurdular.

Geyiği götürüp derisini yüzüp bir güzel etini pişirip yediler. Bunları gören geyiğin eşi “ben de sizden en sevdiğini alıp, etlerini lime lime edeceğim “dedi. Oba da en sevdiği kişi kimler diye avcıları sessizce takibe almış. Oba da herkes uyurken geyik gece karanlığında sessizce obanın içine girdi. Obada yaşayan avcıların en sevdikleri kişi beşikte ki minicik yavruydu.

Geyik de bunu görüp, fark edip beşikte kundak içinde uyuyan bebeğin kıyafetinden ısırarak yavaşça aldı, hızlıca oradan uzaklaşırken köpekler bir ses duyup havlamaya başladılar.

Köpeklerin sesine uyanan avcılar hemen ayaklandı bir bakıyorlar ki bebekte beşikte yok daha çok endişelenip köpekleri salıp peşlerine düştüler ama çok geç olmuştu geyik bebeği çoktan başka bir ormana götürmüştü bile.

Geyik tam intikamını alacakken bebeğin ağladığını gördü ve annelik iç güdüsüyle içi cız etti ama intikamı almaya söz vermişti. Tam ısıracakken bebeği bebek bir anda anne deyiverdi. Geyikte ne yapacağını bilemedi o an, bebek yavaş yavaş emekleyerek sağda solda bir anda geyiğin göğsüne yapışıverdi. Şakır şakır emmeye başladı.

Geyik de hoşuna giderek “ah be minik şey, işimi daha da zorlaştırıyorsun ben sana şimdi nasıl kıyacağım” dedi. Bebek sonra geyiğin yumuşak tüylerine doğru uzandı ve uyuya kaldı. Uyurken de titrediğini gördü. Üşüdüğünü düşünerek yapraklardan üzerine yorgan yapıvermişti.

Günler geçtikçe geyik minik bebeğe daha çok yakınlaşmıştı. Kendi yavrusundan bile ayırmamaya başladı. Birkaç sene oldu ve o küçücük minicik bebek 10 yaşına geldi ve ormanın eli ayağı olmuştu artık. Orman da gezinirlerken hayvanlar arkasından konuşuyordu “bir gün bu çocuk başımıza bela olacak.” Diyerek söyleniyorlardı.

Yine bir gece avcılar ava çıkmışlardı ve çocuğa sahip çıkan geyiği tam vuracaklarken bir mızrakla onlara karşı koyan bir çocuk olduğunu fark ettiler. Dediler” bu küçük çocuğun ormanda ne işi var? “Geyiği bırakıp çocuğun peşine düştüler ve bir ağı çocuğun üzerine atıp yakaladılar. Çocuğu alıp obaya götürdüler.

Bu çocuk kimin nesi ormanda ne işi var derken boynunda bir kolye olduğunu fark ettiler, ama çocuk yıllardır ormanda büyüdüğü için kendisine yaklaştırmıyordu. Çocuk çok açtı ve çocuğa yiyecek bir şeyler verdiler.

Çocuk hapur hupur yerken bir avcı çat diye kolyeyi kaptı. Birde ne görsün kolye bebekten bebeğinin boynuna taktığı kolye. Sonra adamın içinde kelebekler uçuştu yavrum benim o diyerek obayı birbirine kattı. Ama ne yazık ki çocuk orman hayatına alışmıştı bir kere bir türlü çocuğuna sarılamıyordu.

Ormana gidip o geyiği bulup geyikle konuşmuşlar. Geyik ne kadar kızgın olsa da istediklerini kabul etmiş ve gitmişler.

Geyik çocukla konuşmuş o senin baban yıllar önce böyle oldu diye anlattı. Çocukta şart koydu “Burada yaşarım ama annem ve kardeşim de bizimle bu oba da yaşayacak” dedi. Babası oğlunu bulmuştu ve hiç düşünmeden kabul etti o oba da geyik, yavrusu ve orman çocuğu hep birlikte yaşamışlar.

Siz değerli okurlarımızın yorumlarını bekliyoruz lütfen yorum yapmayı unutmayınız 🙂
Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler ve Hikaye Oku kategorimizi inceleyebilirsiniz.