Orman Prensesinin Eğlenceli Maceraları

Bir zamanlar, büyülü bir ormanda Merve adında küçük bir prenses yaşarmış. Sıradan bir prenses değildi, çünkü hayvanlarla konuşma ve ormandaki tüm yaratıklarla arkadaşlık kurma gücüne sahipti. Merve meraklı ve maceracı bir prensesti.

Güneşli bir sabah, günlük macerasında Merve, Seren adında küçük, kayıp bir tavşana rastladı. Küçük pembe burnu seğirdi ve gözleri yaşlarla doldu. Merve’nin kalbi şefkatle doldu ve ona yardım etmesi gerektiğini biliyordu. “Merhaba, küçük tavşan! Üzülme. Eve dönüş yolunu bulmana yardım edeceğim,” dedi Merve nazik bir gülümsemeyle.

Seren burnunu çekti ve “Ama Prenses Merve, yuvamın nerede olduğunu bilmiyorum. Korkarım ailemi bir daha asla bulamayacağım.”

Merve minik elini uzattı ve “Endişelenme Seren. Eve dönüş yolunu birlikte bulacağız. Orman arkadaşlarımızdan yardım isteyelim!”

Merve ve Seren orman arkadaşlarını bulmak için yola koyulurlar. Yol boyunca, bir dala tünemiş Pamuk adında yaşlı bilge bir baykuşla karşılaştılar. “Kim, kim var orada?” diye bağırdı Pamuk.

“Benim, Prenses Merve ve yardımına ihtiyacım var,” diye kibarca yanıtladı. “Tavşan Seren yolunu kaybetti ve ailesini bulmamız gerekiyor.”

Pamuk başını salladı, bilge gözleri anlayışla doluydu. “Seren’in yuvasına dair herhangi bir işaret aramak için keskin görüşümü kullanacağım. Beni takip et!”

Pamuk’un öncülük etmesiyle üçlü, ormanın derinliklerine doğru ilerledi. Kış için meşe palamudu toplamakla meşgul olan Limon adında dost canlısı bir sincapla karşılaştılar. “Merhaba Limon! Etrafta hiç tavşan gördün mü?” diye sordu Merve.

Limon durakladı ve kabarık kuyruğunu kaşıdı. “Hım, bir düşüneyim. Dün uzun meşe ağacının yanında zıplayan bir tavşan ailesi gördüm. Belki de Seren’in ailesidir!” Limon’un haberi karşısında heyecanlanan grup, uzun meşe ağacına doğru koştu. Ve orada, ağacın dallarının altında, Seren’in ailesini endişeyle beklerken buldular.

“Anne! Baba! Ben geldim!” Seren mutlu bir şekilde bağırdı, ailesinin kollarına atladı. Merve gülümsedi, Seren’in ailesini bulmasına yardım ettiği için mutluydu. “Unutma Seren, eğer bir daha kaybolursan, sadece yardım iste. Orman, her zaman bir yardım pençesi veya kanadı ödünç verecek nazik yaratıklarla doludur.”

Seren, Merve’ye baktı, Merve minnettardı. “Teşekkür ederim Prenses Merve! Sen gerçekten ormanın prensesisin. “Görevlerini tamamlayan Merve, orman arkadaşlarına veda etti ve maceralarına devam etti

Daha Fazla masal okumak isterseniz 2 yaş masalları Kategorimizi Ziyaret Edebilirsiniz.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu