Paylaşmayı Sevmeyen Fare Masalı
Bir zamanlar büyük bir ormanda yaşayan bir fare varmış. Bu fare her gün büyük bir çınar ağacının içine yaptığı yuvasına yiyecek toplarmış. Bulabildiği kadar yiyecek bulmak için her gece dışarı çıkarmış. Yiyecek konusunda çok seçici davranır, meyvelerin en tazesini ve en olgununu seçip yuvasına götürürmüş. Büyük yuvarlak gözleri çok iyi gördüğü için genellikle geceleri herkes uyurken gizlice yiyecek avına çıkarmış. Gece en iyi yiyecekleri topladığı için bazen diğer hayvanlar yiyecek bir şey bulamazmış.
Bir gün küçük sincap çok acıkmış. Dökülen kuru yaprakların arasından yiyecek aramış. Ama hiçbir şey bulamamış. Çaresiz kalıp farenin kapısını çalmış. Ondan biraz yiyecek istemiş.
Ancak fare, küçük sincabı görmezden gelerek kapısını sincabın yüzüne kapatmış. Küçük sincap bu duruma çok üzülüp aç bir şekilde evine gitmiş.
Ertesi sabah, gece yine hiç durmadan çalışıp yorulan fare evine gidip uykuya dalmış.
Ormanda kavurucu sıcaklar başlamış. Sıcaktan korunmak isteyen hayvanlar gölge yer aramış. Hava hiç olmadığı kadar sıcak olunca hayvanlar bir terslik olduğunu anlamış. Ormanın ilerisinde bir orman yangını başladığını fark etmişler. Telaş içinde bütün hayvanlar ormanın dışındaki büyük kayanın içine sığınmışlar. Bu kaya hem çok yüksek hem de büyük bir dere yatağının yanında olduğu için güvenliymiş. Fare her şeyden habersiz evinde uyuyormuş. Ancak duman kokusu evinin her tarafına yayılınca uykusundan uyanmış.
Bir anda ne olduğunu anlamak için kapısından dışarıya baktığında ormanın yandığını görmüş. Ne yapacağını bilmeden yardım istemiş ancak hayvanlar ormanın dışındaki kayaya çoktan gittikleri için kimse fareyi duymamış.
İşte o anda fare keşke dün gece dışarıya çıkıp bütün yiyecekleri toplayıp bu kadar açgözlü olmamayı ve bu kadar uzun süre uyumamış olmayı dilemiş ancak iş işten geçmiş. Her şeyden vazgeçip kaderine razı bir şekilde beklemeye başlamış.
Diğer hayvanlar kayanın içinde farenin olmadığını fark etmişler. Hemen onu aramak için yola koyulmuşlar. Arkadaşı kartalla birlikte sincapta dumanların arasından her yerde fareyi aramış. Sonunda çınar ağacının en tepesinde fareyi fark edip kurtarmışlar. Onu da alıp kayanın içine geri dönmüşler.
Fare yaptıklarından çok pişman olup, arkadaşlarının bu fedakarlığını hayatı boyunca unutmamış.
Fare bir daha asla eski günlerdeki gibi yiyeceklerini bencilce kendi için ayırmamış. Onları ormandaki bütün arkadaşlarıyla birlikte yemiş. Böylece yeni evleri kayanın içinde sonsuza kadar mutlu yaşamışlar.
Daha fazla uyku masalları için 7 yaş masalları kategorimizi ziyaret edebilirsiniz.
