Saklambaç Oynayan Kardeşler Masalı

Bir varmış bir yokmuş, ülkenin en tatlı kasabalarının birinde ışıl ve pırıl adında iki tane kardeş varmış. Bu kardeşlerden biri 3 yaşında biride 5 yaşındaymış. Beraber oyun oynamayı çok seven bu kardeşler her zaman kocaman evlerinin bahçesinde oyun oynarlarmış. Bu kardeşlerin babaları bir gün onlara sapsarı bir civciv kostümü ile bembeyaz bir tavşan kostümü almış. Bu kostümleri okadar çok sevmişler ki giyinip beraberce oyun oynamaya başlamışlar ve akşam olmuş. Ailecek yemek yiyip yatmışlar.

Işıl ve pırıl bazen bahçede kovalamaca oynar bazen evde resim çizer bazen de mutfakta annelerine yardım ederlermiş. Bu kardeşlerin en sevdiği oyunlardan biride saklambaç oynamakmış. Saklambaç oynarken ne zaman akşam olduğunun farkına bile varmazlarmış. İki kardeş her zaman oyun oynarken anneleri onlara yemek hazırlarmış. Beraberce yemek yedikten sonra oyunlarına kaldıkları yerden devam ederek akşamı eden bu kardeşler yine bir gün saklambaç oynamaya karar vermişler.

Bütün gün oyun oynamaya başlamışlar. Işıl ve pırıl kendi aralarında konuşarak ışılın ebe olmasına ve Pırıl’ında saklanmasına karar vermişler. Daha sonra oynamaya başlamışlar. Birkaç saat oyun oynamaya devam eden bu iki kardeşin anneleri yemek hazırlamış ve yemeğe çağırmış. Yemekte en sevdikleri yemek olan köfte, patates kızartması ve çorba varmış ve kokusu bütün evi sarıyormuş.

Anneleri sofrayı kurduktan sonra Pırıl ve ışılı yemek yemeye çağırmış ama yemeğe sadece pırıl gelmiş. Işıl saklandığı yerden çıkmamış. Pırıl ve annesi bütün evde ışıl’ı aramaya başlamışlar. Ama bir türlü ışıl’ı bulamamışlar. Evi uzun süre arayan anne ve kızı ışılı bulamayınca korkmaya başlamışlar. Ne yapacaklarını bilemeyen Pırıl ve annesi üzülmekten başka ellerinden bir şey gelmemiş.

Bir süre sonra, ışıl ve annesi bir anda bahçeye bakmayı düşünmüşler. Bahçeye gidip bakmışlar ve ısıl bahçede de yokmuş. İyice korkmaya başlamışlar. Eve doğru tekrar gelen ışıl ve Pırıl kocaman evlerinin üst katına tekrar bakmaya gitmişler birde ne görsünler, kocaman bir tavşan üzerlerine doğru koşuyor. Şaşkınlıktan ne yapacağını bilememişler. Bir anda üzerlerine atlayan bu tavşan bir anda gülmeye başlamış. Sonradan aaaa diye şaşırarak tepki vermişler ve o tavşancık ışıl’mış diye gülüşmüşler.

Annesi sonradan demiş ki “doğru ya neden aklımıza gelmedi tavşancığa bakmak. Bu tavşancığı dün babanız size almıştı. “ diyerek kahkaha atıp gülmeye başlamışlar. Işıla sımsıkı sarılan pırıl ve annesinin bu sevincine anlam veremeyen ışıla durumu anlatmışlar. Hepsi beraber gülüp eğlenmişler. Tam o sırada babaları da eve gelmiş ve burada neler oluyor demiş.

 Babalarına da durumu anlatmışlar. Daha sonra babaları oyun oynarken daha dikkatli olmaları gerektiğini, habersiz evden çıkılmaması gerektiğini anlatmış. Eğer gerçekten evden habersizce çıkmış olsaydın sizi çok merak edersin ve bulması da zor olurdu. Bunun üzerine bu iki kardeş tamam baba daha iyi anladık demiş. Işıl ve Pırıl babalarına ve annelerine sarılarak sizden habersiz evden çıkmamaya söz veriyoruz diyerek onları öpmüşler.

Siz değerli okurlarımızın yorumlarını bekliyoruz lütfen yorum yapmayı unutmayınız 🙂
Daha fazla masal okumak isterseniz Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.