Sevgi-Saygı-Merhamet Masalı
Bir varmış bir yokmuş evvel zamanın birinde bir çift varmış ve bu çiftin üçüzleri olmuş. Biri kız ikisi erkekmiş çocukların babası evlatlarına Sevgi, Saygı ve merhamet isimlerini koymuş. Babaları dua etmeye gitmiş.
“Allah’ım bana evlatlarımı verdin, üçünün de ismini koydum, senden dileğim isimlerinin hakkını versinler, senden başka hiçbir şey istemiyorum.” demiş.
Çocukların büyüdükçe karakterleri değişmeye başlamış. Babasının koyduğu isimlerle hiç alakası olmayan bireyler olmaya başlamışlar.
Sevgi; kimseye karşı sevgisi olmayan, saygı; kimseye karşı saygısı olmayan, merhamet ise kimseye merhameti kalmayan birileri haline dönüşmüşler. Babaları bu duruma çok üzülüyormuş. Ama çocuklar bu hale gelmiş çoktan, bu yüzden babalarının elinden bir şey gelmiyormuş artık.
Her biri evlenip, barklanıp gitmişler. Onları o yaşa getiren anne ve babalarını sadece sene de bir kez görmeye giderlermiş. Yıllar yılı kovalamış anne ve babaları yaşlı, artık ikisi de elini bir işe süremez olmuşlar.
Kardeşler anlaşıp ailemizi ziyaret edelim demişler. Baba ocağına gittiklerinde anne ve babalarının hallerine üzülmüşler ama yine de onlara bakmak istemiyorlarmış. O diyor sen bak, o diyor sen bak bu şekil tartışırlarken babası lafa atılıp” biz kimsenin bakmasını istemiyoruz, siz evlenip gittiniz bir de biz yük olmak istemeyiz.” demiş.
Sonra babası tekrar “artık miras bölmenin vakti geldi, biz de yaşlandık, sizlere tek tek hakkınız olanı vereceğim.” demiş.
Bunu duyan kardeşler heyecanla, ne verecek acaba diye merak etmişler. Babaları “Hepinizi gelecek yıl bekliyorum. Buraya gelin ki paylarınızı vereyim.” demiş.
Bunun üzerine bu üç kardeş evlerine döndüklerinde sırf miras için gece gündüz anne babalarını arayıp sorarlar, evlerine bir dolu eşya ihtiyaçlarını gönderirlermiş. Öyle böyle bir sene geçmiş ve yine toplanmışlar.
Kardeşler miras beklerken babaları “siz isminizin anlamını taşıyacak hiçbir şey yapmadınız, sadece miras için bizim gözümüzü boyamaya çalıştınız, miras istiyorsanız bir sene daha bekleyeceksiniz ve isminizin anlamını taşıyacak olan bireyler olursanız anca o zaman mirastan hak alabilirsiniz.” demiş.
Kardeşler yeniden evlerine döndüklerinde uzun uzun düşünmüşler. “Babam haklı galiba, büyüdük her şeyi unutur olduk ne sevgi ne merhamet ne de saygımız kaldı.” demişler.
Üç kardeş bir sene sonra gittiklerinde miras konusu açılmış yine. Babaları “Artık vakti geldi sizlere haklarınızı vereceğim.” demiş.
Bunun üzerine kardeşler; “Babacığım, sen bizleri bu yaşa, kimseye muhtaç etmeden getirdin, bizlere doğru yolu her zaman gösterdin ama biz bu yoldan çıktık ve şimdi çok pişmanız bize pay verme hiçbirimiz hakkımızı istemiyoruz hepsini kimsesiz çocuklara bağışla.” demişler.
Babaları çok duygulanmış ve “işte benim evlatlarım, biliyordum bir yerlerde sevginizin, saygınızın ve merhametinizin gitmediğini demiş.
Ben de bu cevabı vereceğinizi bildiğim için, varımı yoğumu kimsesizlere bağışladım. Size verebileceğim tek miras “sevgi-saygı-merhamet” sadece demiş.” Kardeşler de duygulanıp anne babalarına sarılmışlar.
Siz değerli okurlarımızın yorumlarını bekliyoruz lütfen yorum yapmayı unutmayınız 🙂
Daha fazla masal okumak isterseniz Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
