Şımarık Ördek Masalı
Bir zamanlar çiftliğin birinde yaşayan bir ördek ailesi varmış. Bu ördek ailesinin en küçük üyesi olan Roza çok şımarık ve yaramazmış. Roza, genel olarak annesini dinlemeyip bildiğini okumaya ve yapmaya devam edermiş.
Bir gün evin penceresinden dışarıyı seyre dalmış. Dışarıda oynayan arkadaşlarını görmüş. Annesinden izin dahi almadan birden kendisini dışarı atmış. Dışarı çıkar çıkmaz arkadaşlarının arasına karışmış. Bir o yana bir bu yana koşturarak yaramazlıklar yapmış ve bu şımarıklıkları ile arkadaşlarının oyununu bozmuş. Onun bu şımarık hallerine arkadaşları çok kızarak bir sonraki oyunda böyle yapmamaları gerektiğini söylemişler. Bu olayı gören annesi de aynı şekilde Roza’yı uyarmaya başlamış ve birlikte eve dönmüşler.
Annesiyle birlikte eve gelen Roza aynı şımarıklıklara evde devam etmiş. Bir sandalyeden diğerine, bir kanepeden öbürüne atlayıp duruyormuş. Çok kısa bir süre içinde evi dağıtıp durmuş. Aşırı derecede hareket etmekten yorulmuş ve olduğu yere yığılıp kalmış. Annesi geldiğinde gördüklerine inanamamış. Evi her tarafını darmadağınıkmış. Roza’yı uyandırmadan yatağına yatırmış.
Sabahın erken saatleri olmuş. Güneş ışığı pencerenin camından içeri doğru yansımış. Roza gözlerinin içine içine vuran güneş ışığı ile uyanmak zorunda kalmış. Hemen elinin yüzünü yıkayıp kahvaltı masasına doğru yönelmiş. Kahvaltısını yapıp dışarı doğru çıkmak için kapıya yönelmiş. Annesi hemen seslenmiş: “Nereye gidiyorsun bakalım Roza?”
“Dışarı çıkıp biraz arkadaşlarımla oynayacaktım da.”
“Peki, ama yaramazlık yok. Tamam mı?”
“Peki, annecim.” diyerek dışarı çıkmış Roza. Her tarafta arkadaşlarını aramış. Yakınlarda arkadaşlarını görememiş. Arkadaşlarını göremeyince evin olduğu yerden uzaklaşmaya başlamış. Evin olduğu noktadan epey uzaklaştıktan sonra arkadaşlarını parkta oynarken bulmuş. Hemen arkadaşlarının arasına karışmış. Yine dayanamayıp yaramazlıklar yapmış. Tahterevalli üzerinde eğlenen arkadaşlarına karışmaya başlamış. Tam o sırada tahterevalliden düşerek kolunu kırmış. Acılar içinde kıvranmaya başlamış.
Roza’yı hemen bir doktora götürmüş annesi. Roza’nın kolunu alçıya almış hemen doktor. Belli bir süre kolunun iyileşmesi için kolu alçıda kalacakmış. Hastaneden çıkıp eve gelmiş Roza ve annesi. Roza’ya belli bir süre dışarı çıkması yasaklanmış. Roza, pencerenin önüne oturup dışarıda oynayan arkadaşlarını seyre dalmış. Koluna baktıkça özgür olmanın kıymetini ve annesinin sözünü dinlemesini gerektiğini anlamış.
İlgili Kategorilerimiz Mutlaka İnceleyin:
