Tırtıl ile Karınca Masalı

Bir varmış bir yokmuş Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde yaşayan bir karınca varmış. Bu karınca her zamanki yaptığı gibi yine sabah olunca yiyecek aramaya dışarıya çıkmış. Bulduğu arpa ve buğday tanelerini yuvasına götürüyormuş ki ağacın yaprağında sallanan tırtılı görmüş. Tırtılın her yeri ağlarla kaplıymış. Karınca daha önce hiç tırtıl görmemiş. Karınca onun bu durumunu görünce:

  • Vah zavallı tırtıl kardeş demiş. Doğrusu senin bu durumunu görünce çok acıdım kendi halimi şükrettim. Ben İstediğim yere özgürce yürüyorum. Ağaçlara tırmanıyorum. Hatta istersem en yüksek dağlara bile çıkıyorum demiş. Ama senin şu haline bak sen buradan hiçbir yere gidemezsin bile demiş.

Tırtıl karıncanın bu dediklerine sadece gülümsemiş.

Karınca tırtılı küçümseyerek konuşmalarına devam etmiş.

  • Bizim en küçüğümüz bile istediği yere gidebiliyor. Senin hayatın da çok zor be kardeş! Allah sana kolaylık versin demiş.

Tırtıl yine karıncaya bir şey söylememiş ve gülümsemiş.

Karınca tırtıla acıya acıya evinin yolunu tutmuş.

Epey zamandan sonra karınca yine yiyecek aramak için evinden dışarıya çıkmış. Dışarıda rengarenk kanatları olan çok güzel bir kelebek görmüş.

Karınca kelebeğe hayranlıkla bakıyormuş içinden “Ah ne kadar da güzel! Üstelik de özgürce uçabiliyor” demiş.

O esnada şiddetli bir yağmur başlamış. Karınca Neye uğradığını şaşırmış elindeki buğday tanelerini yere bırakıp yuvasına girmeye çalışmış ama nafile. Yağmur bir anda sele dönüşmüş. Karınca sürüklenmeye başlamış. Suyun içinde çırpına çırpına kenarda bir ağaç dalına tutunarak zor kurtulmuş. Bir ara kelebeğin uçup yanındaki ağaca  konduğunu görmüş. Sonra “Keşke ben de kelebek olsaydım. Böyle suda boğulma tehlikesi yaşamadan uçup kurtulurdum” demiş.

Onu duyan kelebek karıncanın yanına gelmiş.

  • Beni tanıdın mı karınca kardeş? demiş. Ben senin bir zamanlar küçümsediğin o hiçbir yere gidemeyen tırtılım demiş. Bak şimdi büyüyüp bir kelebeğe dönüştüm. Artık uçabiliyorum demiş.

Sonra kelebek oradan uçarak uzaklaşmış.

İşte o zaman karınca kimseyi küçümsememesi gerektiğini anlamış. Çünkü kimin ne kadar aciz olacağını kimse bilemezmiş. Geç de olsa bunu öğrenmiş.

Daha Fazla Masal İçin Uzun Masallar Kategorimizi İnceleyebilirsiniz.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu