Yanlış Anlaşılan Ay Dede Masalı
Bir varmış bir yokmuş…Uzak memleketin birinde gece olunca uyanan bir ay dede varmış. İşi gücü uyumak olan ay dedenin ne kadar tembel olduğunu gökyüzünde yaşayan herkes bilirmiş. Herkes ay dedenin gece uyanmasından şikayetçiymiş. Erkenden uyanan Güneş, uyuyan ay dedeye acıyan gözlerle bakarmış. Bütün işlerini yapan yıldızlar görevlerini Güneş’e bırakmak için evlerine çekilmeye hazırlanırken, alaycı alaycı ay dedenin uykuculuğundan bahsederlermiş.
Gökyüzünde öyle bir hayat varmış ki her şey tam zamanında olurmuş. Burada her şey kusursuz bir şekilde işlermiş. Kimse kimsenin işine karışmadığından hayat oldukça iyiymiş. Ay dede bu döngünün asla dışında değilmiş. Tam olarak yapması gerekeni yaparmış ama bunun farkında olan kimse yokmuş.
Yaşam kaldığı yerden devam ederken yıldızlardan biri çok hasta olmuş. Herkes başına toplanmış ama ay dede yine ortada yokmuş. Hasta yıldız, ay dedeye çok kırılmış. Böyle bir durumdayken onun yanına gelemeyecek kadar tembel olmasını bir türlü hazmedememiş. Diğer yıldızlar ay dedenin neden gelmediğini öğrenmek için evine gitmişler.
Ay dede gün ortası olduğu için yine uyuyormuş. Uykusundan da asla uyanmamış. Tüm yıldızlar kapıyı kırarcasına vurmuşlar ama kimseciklere ulaşamamışlar. Tam hava kararmaya başlamış o arada ki ay dede yeni yeni uyanmaya başlamış. Akşamüstü kapıya gelen yıldızların bağırış çağırışlar her yeri inletiyormuş o sırada. Birden ayaklanıp kapıya gitmiş ki ne görsün. Tüm yıldızlar kapıda toplanmış. Hepsini içeri buyur etmiş ama hemencecik kahvaltı edip işine gitmesi gerektiğini söylemiş. Gece olmak üzereymiş.
Her akşamüstü tam zamanında kalkıp işine giden ay dede herkes tarafından tembel bilinirmiş. Bu yüzden yıldızlar onun bu kadar düzenli bir hayat yaşadığına şaşırmış. İşi olduğundan dolayı misafirlerine bile zaman ayıramayacak kadar meşgul biriymiş ay dede.
Yıldızlar ay dede hakkında böyle düşündüklerinden, kendi adlarına çok üzülmüşler. Ondan hemen özür dilemişler. Ay dede hayatta herkesin bir görevi olduğunu ve görevlerini layıkıyla yapan insanların tembel olarak adlandırılmaması gerektiğinden bahsetmiş. Herkes kendine ait olan işi yaptığı sürece, hayatın düzeninde herhangi bir sorun olmayacağını tatlı bir dille yıldızlara anlatmış. Böylece artık gökyüzünde yaşayanlar tarafından hiçbir zaman dışlanmamış.
İlgili Kategorilerimiz Mutlaka İnceleyin:
