Yaramaz Sincaplar ve Sevimli Dostları
Bir zamanlar kasabanın birinde ailesi ile birlikte yaşayan küçük sincap ve ailesi varmış. Seçimli bu aile de anne baba sincap ve üç tane de küçük yavru varmış. Sincap kardeşler çok yaramaz bir o kadar da eğlenceliymiş. Birlikte çok güzel oyunlar oynuyor her gün bahçede koşturuyorlar, kendilerine fındık arıyorlarmış. 3’ ü birbirine çok bağlı oldukları için, aralarına kimsenin girmesini istemiyorlarmış. En sevdikleri yiyecek, cevizmiş. Anneleri onlara her gün mantar, kabuklu yemişler yapsa da her zaman akılları ceviz de kalıyormuş.
Üç küçük sincap kardeş, daima ormanda sınırsız ceviz bulacaklarının hayalini kurarak yaşarmış. Ormana gitmek isteseler de anneleri sürekli onlara karşı çıkıp, bahçeden dışarı çıkmalarını izin vermiyormuş. Ormanın onlar için tehlikeli olacağını hep söylüyormuş. Küçük sincap kardeşler de annelerinin sözünden çıkmaz, onu üzmek istemezlermiş. Fakat hiç bir zaman yaramazlık yapmaktan da vazgeçmiyorlarmış.
Bir gün sincaplardan biri diğer kardeşlerine, birlikte ormana gitmeyi teklif etmiş. Ormanda bir sürü ceviz bulabileceklerini söylemiş. Hatta yolu bildiğini, korkacakları bir şey olmadığını da eklemiş. Yavru sincaplar annelerinden çok korksalar da teklifi kabul etmişler. Anneleri ev de çalışırken, ormana kaçmışlar. En ön de yaramaz sincap arkada da yavru kardeşleri, ormanda ceviz aramaya başlamışlar. Gel git zaman derken, bayağı yol kat etmişler. Ormanda çok güzel böcekler, çiçekler ve ağaçlar görmüşler. Yaramaz sincap, kardeşlerine biraz daha ormanın derinliklerine gidelim, en güzel cevizleri orda buluruz demiş.
Hep birlikte aynı yöne doğru ilerlemişler. Gerçekten de bir sürü ceviz varmış ve hayal ettiklerinden saha güzel bir manzara bulmuşlar. Hep birlikte sevinçten oynamaya başlamışlar. Hepsi çok lezzetli ve büyükmüş. Her zaman burada yaşasak, ne güzel olur diye düşünmüşler. Ceviz yemeye daldıkları için, havanın da karardığını anlamamışlar. Onları ormana getiren yaramaz sincap, eve dönüş vakti, annemiz babamız merak eder, demiş. Karanlıkta yolu kaybetmişler. Yavru sincaplar ağlamaya başlamış. O esnada ormanda gezen küçük kanguru ve tavşan onları görmüş.
Küçük kanguru ve küçük tavşana her şeyi anlatmışlar. Yolu bulamadıklarını söylemişler. Yardım istemişler. Küçük dostları onlara eve girmeleri için, yardımcı olacaklarını söylemişler. Bu duruma çok sevinen yavru sincaplar, yeni dostları ile köyü bir sohbete dalmışlar. Hem çok iyi arkadaş olup, hem de birbirlerini çok sevmişler.
Küçük yaramaz sincaba, bu olay ders olmuş. O korkuyu yaşadıktan sonra, bir daha annesinin sözünden çıkmamış. Eğer küçük tavşan ve kanguru olmasa onları kötü anlar bekleyebilirmiş. Küçük sincap kardeşler, aralarına başka arkadaş istemeseler de yeni dostları ile tanıştıktan sonra, çok farklı düşünmeye başlamışlar. Arkadaşlığın, dostluğun ve yardımseverliğin çok önemli şeyler olduğunu anlamışlar. O günden sonra bahçelerinde her gün yeni arkadaşları ile oynamaya başlamış ve çok mutlu günler geçirmişler.
Siz değerli okurlarımızın yorumlarını bekliyoruz lütfen yorum yapmayı unutmayınız 🙂
Daha fazla masal okumak isterseniz Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
