Rüya mı Gerçek mi? Masalı
Bir varmış bir yokmuş, bir zamanlar bir ahırda küçük bir kız yaşarmış. Bu küçük kızın adı Derya’ydı. Derya 5 yaşındaydı. Bir gün ailesi televizyonda haberleri izlerken başka ülkelerde kar yağdığını gördü ve çok şaşırdı. Çünkü Derya daha önce hiç kar yağışı görmemişti. Çocukların karla oynayıp kardan adam yaptıkları haberini görünce heyecanlandı ve “Keşke burada da yağmur yağsa” diye düşündü. O gece Derya hep bir eş hayal etmiş ve uyuyakaldı.
Ertesi gün uyandı ve annesine rüyasını anlatmaya başladı. Yaşadıkları şehirde kar yağdığını hayal etti. Daha önce hiç giymediği eldivenleri giyiyor ve karda oynuyordu. Arkadaşlarıyla kardan adam yaptı. Derya rüyasını o kadar gerçekçi anlatıyordu ki dışarıdan biri dinlese gerçek sanırdı. Derya kahvaltısını yaptı ve bahçede oynamak için dışarı çıktı. Rüyadan o kadar etkilenmişti ki oturdu ve karın yağmasını bekledi. O sırada gökyüzünde bulutlar gördü. Bulutlara seslenerek, “Bulutlar, bulutlar, keşke burada da kar yağsa”. O sırada Derya’nın arkasından bir ses duyuldu. “Gerçekten bu kadar çok mu istiyorsun?”
Derya bu sesin nereden geldiğini araştırmaya başladı. Sonunda başını göğe kaldırdığında, küçük tatlı bir bulutun konuştuğunu gördü. Bulutların konuşamayacağını anlayan kız, bunun bir rüya olduğunu düşündü ve gözlerini ovuşturdu. Ama bu bir rüya değildi. Gerçekten de bir bulut konuşuyordu, dedi. Bulut “Merhaba! Sana söylüyorum küçük kız. Gerçekten kar yağmasını istiyor musun?” Sorusunu tekrarladı. Derya, “Evet çok istiyorum” dedi. Bulut, “O zaman beni biraz bekle, Kuzey Rüzgârları ile konuştuktan sonra geleceğim” dedi. Olay yerinden kayboldu. Bunun nasıl olabileceğini düşünen Derya’nın kafası hâlâ çok karışıktı. Birkaç dakika sonra Bulut geldi ve “Kızım, isteğini arkadaşıma ilettim ve kabul etti, çok şanslısın” dedi. Derya havaya sıçradı.
Bulut, “Çok yakında dileğin gerçekleşecek, şimdi gitmem gerekiyor.” dedi. Derya, “Peki ne zaman?” O sırada açık pencereden çok soğuk hava girdi. Küçük kız esen rüzgârla üşümeye başladı. Hızla kalktı ve pencereyi kapattı, Ama soğuk, öyle. Çünkü bulutun arkadaşı Kuzey Rüzgârı geldi. Derya soğuktan uyuyakaldı. Sabah kalktı ve hemen penceresinden dışarı baktı. Dışarıda beyaz kar vardı. Herkes dışarıdaydı.
Yıllar sonra ilk kez o şehre kar yağdı. Derya mutlu bir şekilde annesinin yanına gitti, en kalın kıyafetlerini giydi ve bahçeye çıktı. Karla oynamaya doyamıyordu. Hayal ettiğiniz her şey şimdi gerçek oldu. Gece yatağa gitti ve camının çarptığını duydu. Hemen penceresine koştu ve Kuzey Rüzgârı önünde durdu. Kuzey Rüzgârı “Merhaba küçük kız. Ben bulutun arkadaşıyım. Dileğini gerçekleştirmek için buradayım. Umarım mutlusundur.” Derya mutlu bir şekilde, “Evet çok mutluyum. Karını buraya getirdiğin için çok teşekkür ederim.”
Rüzgâr artık gitmesi gerektiğini, onu Kuzey Kutbu’nda beklediklerini söyledi ve gitti. Derya mutlu bir şekilde yatağına gitti ve uyudu. Ertesi sabah gitti. Doğruca pencereden dışarı çıktı ama dünkü karın izi yoktu. Rüya mı gerçek mi anlayamadı.
Siz değerli okurlarımızın yorumlarını bekliyoruz lütfen yorum yapmayı unutmayınız 🙂
Daha fazla masal okumak isterseniz Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
